We zijn daarna de Weeldijk opgereden naar het oude veerhaventje naast het autokerkhof.
In de bocht bij Eindeweg zagen en hoorden wij het winterkoninkje.
winterkoning
Vandaar zijn we het stuk opgereden wat Bram ons had willen laten zien:
Hier zien we middenin dat er al glooiing in het land is.
Een stukje verder zie je dat de Westerschenge door het landschap meandert:
De Westerschenge met vanuit het groen een zijkreek.
Langs de dijk een stukje verder zagen en hoorden wij de roodborsttapuit:
roodborsttapuit.
Langs de dijk stonden oude en nieuwe iepen. Na een paar bochten dachten we in het Limburgse land te zijn. Op de kaart een verschil van 0,4 tot 1,3 meter hoogte in dit gebied:
Golvend landschap.
Vanaf de sluis De Piet hadden we dit uitzicht als we naar het oosten keken:
Wester Schenge.
Aan de andere kant van de dijk en sluis zagen we het water wat daar De Piet genoemd wordt:
Water De Piet.
We zijn daarna niet langs de noordzijde van het Wester Schenge gebied teruggereden, maar hebben ons pad vervolgd via Veere en de Oosterscheldekering terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten