Eric Odinot cursus SD IVN

Observaties van 9 februari t/m 13 februari

5 februari 2011,Natuurbeleving

Maandag 31 jan 2011

Het IVN zei : mensen horen niet bij ‘natuur’ in de beleving van kinderen. Alleen volwassenen hebben oog voor de ‘schoonheid’ van het landschap/omgeving. Toch staan we collectief los van de natuur! Volgens mij zijn er zijn twee ‘soorten’ natuur. De fysieke en de conceptuele natuur, dat wat we erover denken te kunnen denken; het laatste is een potpourri van onwerkelijkheden: aan de ene kant rijst de zeespiegel, aan de andere kant romantiseren we natuur. Alsof we er niet mee te maken hebben of zelfs geen onderdeel van uitmaken.

Natuureducatie is voor mij datgene waardoor we leren dat mens en natuur een geheel vormen. Hier zitten twee kanten aan. De fysieke natuur draait vanzelf wel door, het belangrijkste is onze eigen plaats weer te leren kennen en vooral onze eigen natuur te leren kennen. NME-educatie is voor mij eigenlijk hetzelfde als MNE-educatie: menselijk natuur educatie.

Misschien voegt de IVN-cursus daar wat aan toe.

Dinsdag 1 februari 2011

Met Transitie-Eiland maken we een kleurplaat voor groep 6-8 voor alle kinderen op SD om hen bewust te maken van de “schoonheid” van het eiland. Oei!

Gister bleek dat kinderen niet voor schoonheid gaan maar dat natuur uitdagend moet zijn. We hebben het aangepast!

Actief bezig zijn en fysieke arbeid zijn kennelijk natuurbeleving. Ik heb een bronzen roodborstje afgewerkt en was er zelf blij mee. Het volgende natuurmoment was dat de opdrachtgever er ook blij van werd.

Woensdag 2 februari 2011

Ben actief met “energielandschappen”, ofwel hoe kun je van SD een duurzaam energie-eiland maken. Gisteravond kreeg ik goed bericht: wellicht komt er een studie atelier van 7 maart -3 juni, dat wordt uitgevoerd door de WUR. De natuur kent drie stromen: materie, energie en informatie. Dat we op de aardkloot leven weten we. Maar ons energieverhaal loopt zwaar achter op de werkelijkheid. Door de studie energielandschappen komt er nieuwe informatie. De fysieke en conceptuele werkelijkheid tot een ding maken, zou hiermee een stukje dichterbij komen. Als dit geen natuurmoment was!

Donderdag 3 februari 2011

De zon schijnt. Jippie. Zag een Dagpauwoog op de grond zitten. Die beestjes overwinteren en komen kennelijk al tevoorschijn. Ook de Elzen bloeien volop.

Vrijdag 4 februari 2011

Heb op internet zitten koekeloeren naar slotbos Haamstede. Binnenduinrandbos met stinzenflora, 30 soorten vogels, kudde Vleermuizen, Sperwer, Havik, Bosuil en zelfs een Wielewaal. Bij mijn weten moeten die het hebben van Meidoornstruwelen en verder Brandnetelbossen. Ik heb er vroeger ooit een gezien als gelige flits; in Griekenland had ik er een in mijn verrekijkertje. Malle gele beesten en topschuw. Ben benieuwd wat morgen gaat brengen.

Zaterdag 5 februari 2011

Ben in het holst van de ochtend wakker maar moet alsnog haasten, excursie! Natuur gaat niet over mensen zeggen ze; amehoela. Kwam Ted Sluijter en Theo de Kuijper tegen, ken ze al 20 jaar; Ted is inmiddels boswachter, kortom typisch ‘menselijke natuur’. Hoe kan het zo groeien!

Wat me opviel was dat hij ons, ook de dames, mensen met ballen noemde omdat we gaan voor iets dat merkwaardig genoeg dreigt te verdwijnen. Goed geluid en simpel gebracht, Ted is communicator. Hij zei dat natuur geen rest-product is maar iets dat we zelf ook zijn: natuur. Mijn thema.

Effe twee natuurmomenten volgens de cursusregels: pal voor de ingang een oud kerstboompje in vak 1., welke freak flikkert dat nou naar buiten? Voor de gein zei ik tegen Gré dat ik iets bijzonders gevonden had. Ze grinnikte, kon het ook niet thuisbrengen en zei iets grappigs toen Boris het iets verder weer in het bos slingerde. Natuur is er ook voor kinderen, ook midden in een natuurgebied.

Andersom zag ik tussen de Brandnetels en het Kleefkruid een Voorjaarszonnebloem, Doronicum pardalianches. Het verhaal ging even dat het een exoot was ‘die verdwaald was zeker’; maar naar mijn weten is het een typische stinzeplant. Prachtig en haast koninklijk ding, zou je zo willen uitzaaien. In plaats van bescheiden ondergroei wordt het een plant die fors omhoog komt, wat later bloeit dan de meeste stinzeplanten maar dan een weldaad uitstraalt die ongekend is. Zeker in onze bossen.

Zondag 6 februari 2011

Ik heb ooit een biologisch groentepakket voor mijn verjaardag gekregen. Je mag een gegeven paard niet in de bek kijken maar zoiets vaagt wat. Zit een soort grote mol in: Ramenas. Geen idee wat ik ermee moet. Ik heb er puree van gemaakt. Teringlekker!

Maandag 7 februari 20’11

Natuurbeleving is persoonlijk. Ik maak er dan ook geen geheim van dat ik vind dat je natuur zo dicht mogelijk op jezelf moet betrekken. Onze directe leefomgeving is ook natuur, weliswaar zwaar verkloot maar toch. Ik woon in een oude nieuwbouwwijk en in het gras bij mijn kot staan heuse Primula’s, Maartse viooltjes en zelfs Vogeltje op een stokje. Eigenlijk is dat boerennatuur. Tegenover het gemeentehuis staat een boerderijtje met een echt boerentuintje. Wat fruitbomen en een rommeltje van voorjaarsbloeiers. Net als bij mij.

Dinsdag 8 februari 2011

Midden op de dag tettert een zanglijster de hele buurt bij elkaar. Om te oefenen denk ik dan maar.

Woensdag 9 februari 2011

Hoopvol bericht: er is postief advies uitgegaan naar B&W mbt de studie energielandschappen. Ik had voor de WUR alvast een lijst gemaakt met energiedeskungen en dito-projecten. “Fantastic input” schreef de WUR. Van de gemeente kreeg ik zachtjes op mijn flikker. Ze wilden dat liever zelf in de hand houden. Duurzame ontwikkeling gaat wat mij betreft over participatie en daarover is het laatste woord nog niet gezegd.

Donderdag 10 februari 2011

Natuurgebieden zijn okay maar toch is natuur meer dan een natuurgebied achter een hekje. Rij langs Tureluur en zie weer hele zwermen ongebraden gazen. Je kunt natuurlijk niet al die vliegende streekprodukten opkanen maar wel is zeker dat de maatschappelijk beving van natuur onder de maat is. Het enige wat ik in Tureluur gedaan heb is er een keer schaatsen. Er is zogenaamd Prunjevlees. Wordt misschien geëxporteerd maar ik heb het nooit gegeten.

Vrijdag 11 februari 2011

Roodborst en Winterkoning in mijn tuin worden steeds geheimzinniger. Je ziet ze af en toe dus ze zitten er. Maar wat ze allemaal uitspoken is me een raadsel. Ook de jongen zie je zelden.

Zaterdag 12 februari 2011

Wandelen door Zierikzee. Wat een troosteloze boel. Neem de gracht. Helemaal uitgebaggerd, vernieuwde beschoeiingen met aanplant van oeverplanten. Alsof het zo moet staat er om de meter een Kattestaart. De bedoeling was om de waterkwaliteit te verbeteren. Daar kun je oeverplanten heel goed bij gebruiken. Die zorgen voor een natuurlijke zuivering doordat hun wortels en stengels plaats bieden aan bacteriën. Waarom ze het eerste jaar alweer al het riet wegmaaien is me daarom een raadsel.

Ook de grote rotonde is zo’n verschijnsel. Er lagen Sedummatten op. Best leuk. Omdat het na aanleg zo veel regende, zijn er toch grassen in gekomen. Wat ze niet snappen is dat grassen juist harder gaan groeien als je ze afmaait. Om de Sedummatten te redden doen ze dat dus wel. Het is meer gras dan Sedum. Meewerken met de natuur is kortom meer dan moestuin-tuinieren. Natuur zit nog niet echt in ons hoofd. Wat een gehannes.

Zondag 13 februari 2011

Zal wel aan mij liggen maar ik hoor voor het eerst een merel zingen. Mijn lievelingsbeest.