Hier de introductiebeschrijving:
In het Slotbos van Slot Haamstede ligt in het zuidwestelijke deel een kleine – bijna perfect ronde – poel met een diameter van circa tien meter. Het ligt aan een drassig pad dat achter de ezelwei bij het slot aftakt van de slotlaan en gevolgd moet worden tot ongeveer honderd meter na het kinderdagverblijf aan de Beatrixwei. Van bovenaf gezien ligt de poel midden tussen dit kinderdagverblijf en de Moolweg die loopt tussen het dorp en de Zeepeduinen. Het poeltje is te vinden op coördinaten 51°41’48,90”N – 3°44’13,48”E.
De beschrijving die nu volgt is gebaseerd op de status van zondagavond 27 maart 2011. Het was bijna windstil, een graad of tien en het water in de poel was negen graden. Twee weken daarvoor is het terrein rondom de poel nog gemaaid.
Zoals gezegd, de vispoel is bijna perfect rond en heeft een diameter van ongeveer tien meter. Het wateroppervlak is geheel bedekt met kroos. Aan de oostzijde van de poel schieten er uit het ondiepe water jonge scheuten van riet of iets dergelijks omhoog; het zal later in het seizoen nog wel duidelijk worden wat het exact is. De grond rondom de poel is erg drassig, alleen aan de oostzijde is de grond wat vaster. Daar staat ook nog een boomstronk, waar ik lekker op kan zitten als ik e.e.a. wil observeren.
De noordzijde van de poel wordt begrensd door bos, voorafgegaan door mooie rododendrons, op dit moment natuurlijk nog niet in bloei. Deze rododendrons staan ook aan de westzijde van de poel, waar ze de lijn van het pad volgend dat daar doorloopt in het verlengde van het pad dat naar de poel leidt.
Aan de zuidkant ligt een grote ‘dode’ boom, die – zoals we plegen te zeggen – al heel veel leven heeft geschonken aan andere organismen. Het lijkt een oude wilg te zijn. Over de stam kronkelen lange stengels van een braamstruik, die in de loop van het seizoen waarschijnlijk het zicht op de boom voor een deel zal wegnemen. Onder en achter de boom loopt een drassige sloot, waarin het water stroomt vanaf de duinzijde richting dorp. Achter de dode boom zijn een paar prachtige grote hulststruiken te vinden.
De oostelijke oever van de poel biedt de meeste vrijheid om even te zitten en het geheel te observeren, is ook wel mooi om vanaf daar de zon in het westen achter de bomen ‘in de duinen’ onder te zien gaan. Een strook van een dikke vijf meter is een donkere humuslaag met vooral grasvegetatie. Aan de achterzijde begint het bos weer.
De grond rondom de poel is werkelijk bezaaid met sporen van reeën, waarvan er veel in het slotbos rondlopen. Bij het wandelen naar het poeltje kwam ik er maar liefst zeven bij elkaar tegen, die aan het grazen en herkauwen waren in de laan die in het verlengde van de vleugelbunker richting kerk ligt.
Verder veel voorkomende lage vegetatie is speenkruid (gele bloemen nog in de knop!), veldkers, pitrus en brandnetels. Iets verder van de poel verwijderd ook varens in het bos en langs het pad de niet te vermijden narcissen.
Wat hogere vegetatie in de vorm van de al eerder genoemde hulst, rododendrons en braamstruiken en aan de westzijde van de poel twee werkelijk prachtige kastanjebomen, één aan elke zijde van het pad.
Als het om de fauna gaat, moet ik in de directe nabijheid van de poel vooral even op het gehoor af gaan. Omdat dit mooie plekje toch wel dicht bij het dorp ligt, zijn daarbij ook geluiden uit de bewoonde wereld helaas niet geheel te vermijden. Een vliegtuig komt over, er rijden wat auto’s in de verte en de kerkklokken van Burgh en Haamstede zijn goed hoorbaar. Wat helaas echt opvalt en irritant is, is het snerpende knettergeluid van door het dorp razende k.tbrommers!
Gelukkig hebben de natuurgeluiden hier wel de overhand. Blaffend geluid van een reebok, de zang van roodborst, tjiftjaf en winterkoning. Het ‘lachen’ van de groene specht, de roffel van de grote bonte en het gekras van kraaien in de verte. Genoeg leven in de buurt dus.
Tot slot heeft Ted Sluijter me bij de eerste bezichtiging een week of drie geleden het vermoeden geuit dat deze poel nog een speciale historie heeft. Die informatie moet ik nog krijgen en zal ik graag met anderen delen op dat moment.
Vooralsnog vindt ik het geweldig om deze plek te mogen hebben als adoptieterrein, gezien mijn voorliefde voor natuur in historisch perspectief. Want het kasteel is in de historie door velen bewoond geweest, waaronder ook historisch illustere figuren. Zouden die ook allemaal bij dit poeltje geweest zijn? De kans is reëel natuurlijk…
Tot op heden heb ik de witte buizerd niet gezien, die – zoals de legende vertelt – de Witte van Haemstede zou moeten zijn die nog regelmatig terugkomt om te kijken hoe het met het slot en de daarbij horende landerijen staat.
Enfin, al met al ben ik bijzonder nieuwsgierig naar wat de seizoenen hier gaan brengen het komende jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten